Joanna Concejo - światowej sławy polska ilustratorka i autorka książek wizualnych. Studiowała na Wydziale Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Od 1998 roku mieszka we Francji. W 2002 roku została zaproszona do udziału w Busan Biennale w Korei. Od tego czasu jej prace pokazywane są na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych (m.in. we Włoszech, Francji, Anglii, Iranie, Portugalii). Współpracuje m.in. z Le Petit Atelier de Paris oraz z włoskimi szkołami ilustracji – Ars in Fabula (Macerata) i Scuola Internazionale d'Illustrazione di Sàrmede.

Jest autorką ilustracji i prac graficznych do kilkunastu książek, które ukazują się regularnie we Włoszech, Francji, Hiszpanii i Szwajcarii, a także w Polsce. Za ilustracje do książki Marka Bieńczyka Książę w cukierni otrzymała tytuł „Najlepsza Książka Roku 2013” w kategorii grafika (nagroda polskiej sekcji IBBY), natomiast za ilustracje do "Zgubionej duszy", otrzymała wraz z Olgą Tokarczuk wyróżnienie Bologna Ragazzi Award 2018 w kategorii Fiction. Jest też autorką picturebook`ów, m.in. "Kiedy dojrzeją porzeczki", wydanego w 2017 r.

Autorka bloga wizualnego: http://joannaconcejo.blogspot.com/?m=1

Mariusz Bonaszewski jest bez wątpienia jednym z najbardziej utalentowanych, współczesnych, polskich aktorów. Urodził się w Koszalinie 26 sierpnia 1964 roku. Zadebiutował w 1986 roku epizodyczną rolą w "Maskaradzie", filmie w reżyserii Janusza Kijowskiego.

W 1988 roku uzyskał dyplom warszawskiej PWST. Zaraz po studiach związał się z warszawskim Teatrem Dramatycznym (aż do 1997 roku), w którym zagrał wiele znaczących ról, m.in. Orestesa w "Ifigenii w Taurydzie" (1989), Anioła w sztuce "Moskwa - Pietuszki" (1989), Łukę w "Na dnie" (1990), Młodzieńca i Męża w "Nie-Boskiej komedii" (1991), Jakuba w "Jak wam się podoba" (1996) czy Orestesa w "Elektrze" (1997).

Jedną z najważniejszych ról okazał się Konstanty Trieplew w "Mewie" (1991) w reżyserii A. Domalika realizowanej w Teatrze Dramatycznym. Jak napisał Andrzej Wanat, Bonaszewski był "wrażliwy, nerwowy, frustrujący, zbuntowany przeciwko rutynie starszych i obyczajom matki" ("Teatr", 1992/1). W 1992 roku zagrał rolę, o której zwykle marzą aktorzy - Hamleta. Mimo że przedstawienie nie zostało przychylnie ocenione przez krytykę, jednak bardzo podobało się publiczności. Mariusz Bonaszewski stał się dzięki niemu idolem nastolatków.

Ważnym etapem w życiu aktora była współpraca z Teatrem Polskim we Wrocławiu, a przede wszystkim z wybitnym reżyserem Jerzym Jarockim, który obsadził go w roli Fryderyka Wettera w "Kasi z Helibronu" (1994) oraz roli tytułowej w "Płatonowie" (1996). Krytycy docenili zwłaszcza tę drugą, wskazując na wszechstronność aktora, niepoprzestającego na jednostronności postaci, lecz ukazującego jej skomplikowaną osobowość. Współpraca z Jarockim zaowocowała też rolami Superiusza i Internowanego w spektaklu "Historia PRL wg Mrożka" (1998).

Od 1997 roku został aktorem stołecznego Teatru Narodowego, gdzie miał możliwość zaprezentowania swych umiejętności w najbardziej interesujących spektaklach tej sceny. Zagrał tu m.in. Piotra Wysockiego w "Nocy listopadowej" (1997), Stefana Dedalusa w "Nowym Bloomsalem" (1999), Nosa w "Weselu" (2000), Leonarda w "Nie-Boskiej komedii" (2002).

W roku 2001 Bonaszewski zagrał główną rolę w budzącym wiele emocji spektaklu "Oczyszczeni" realizowanym przez wrocławski Teatr Współczesny i warszawski Teatr Rozmaitości. Tinker, psychopatyczny, znęcający się nad swoimi pacjentami pseudolekarz grany przez niego był - jak to określił Tomasz Cyz, "zamknięty w dziwnym, złamanym sposobie chodzenia: niosący w ciele jakieś niebezpieczeństwo i pęknięcie." ("Didaskalia", 2002/2). Inni mówili o wyjątkowo odważnej grze aktorskiej.

Bonaszewski zagrał też wiele interesujących ról w Teatrze Telewizji np. Cyngę w "Bezimiennym dziele" (1988), tytułowego "Małego Księcia" (1994), Adriana w "Grze kłamstw" (1995), Koromysłowa w "Katarzynie" (1996), Myszkina w "Sonacie Petersburskiej" (1997), porucznika Gregory'ego w "Śledztwie" (1997), Jonasa w sztuce "Miłość to takie proste" (1999), Księdza Negri w "Beatyks Cenci" (2001), Axela Rexa w "Śmiechu w ciemności" (2003).

Zagrał w takich filmowych produkcjach jak:  "Świetło odbite", "Zakład", "Śmierć dziecioroba", "Nocne ptaki", "Deszczowy żołnierz", "Łóżko Wierszynina", "Wrota Europy", "Jak narkotyk", "Na plebanii w Wyszkowie 1920" oraz "Metanoi". Od czasu do czasu Bonaszewski wzbogaca swą osobą obsadę seriali telewizyjnych. Zagrał Kazimierza Spychałę w "Sławie i chwale" , polonistę Mikołaja Targosza w "Klasie na obcasach" Potockiej, tytułową rolę w serialu Trzosa-Rastawieckiego "Marszałek Piłsudski", profesora Jana Sarapatę w popularnym serialu "Na dobre i na złe", Molskiego, dyrektora radia, w "Zaginionej" i doktora Krzysztofa Siennickiego w "Glinie".

Beata Sabała-Zielińska to wieloletnia dziennikarka Radia Zet, autorka bestsellera "TOPR żeby inni mogli przeżyć" oraz innych książek o tematyce górskiej i podhalańskiej: "Zakopane odkopane, czyli lekko gorsząca opowieść góralsko-ceperska", "Zakopane nie ma przebacz!", "Radioaktywna Sabała, czyli jak zostałam głosem z Zakopanego", "Jak wysoko sięga miłość" oraz "Dom bez adresu. Pięć Stawów". Od kilku lat pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie prowadzi rozgłośnię studencką UJOT FM.

Krzysztof Wałecki – polski muzyk rockowy, wokalista, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów. Urodził się w Puławach. Już jako dziecko uczęszczał na lekcje nauki gry na instrumentach:  pianinie i flecie prostym, jednak dopiero później odkrył swój wiodący instrument- gitarę.

Karierę muzyczną zaczynał w zespole Hell jako gitarzysta solowy.

W latach 1982-1983 w trakcie zasadniczej służby wojskowej, stanął na czele formacji „Rogatywka”, wsytępując z nim m.in. w na Festiwalu zielonogórskim oraz w Turnieju Młodych Talentów.

Po zakończeniu służby wojskowej rozpoczął pracę w Warszawskim Ośrodku Kultury, gdzie pracował jako instruktor muzyczny.

W latach 1983-88  roku współtworzył zespół Sapo, z którym wystąpił m.in. na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

W 1989 roku jego kariera została przerwana przez czasowy paraliż krtani. Głos stracił na okres niemal trzech lat.

Na początku lat 90. został zaproszony do współpracy z zespołem Person, z którym nagrał dwie płyty – Czas Miłości oraz Kto Tu Namieszał?. Po odejściu z zespołu w 1993 roku współtworzył duet Country Road.

Najintensywniejszy rozwój jego kariery nastąpił  w 1995 r., kiedy to za sprawą Wojciecha Pogorzelskiego, dołączył do zespołu Oddział Zamknięty. To właśnie z tym zespołem nagrał  płytę Parszywa 13, debiutując również jako autor tekstów.

W roku 2000 odszedł jednak z Oddziału Zamkniętego, na rzecz autorskiego projektu Vintage (oficjalnie założonego w 2005, a rozwiązanego w 2016r.), z którym wydał dwa albumy – Vintage No. 1 i Wielki Zen.

W 2002 roku wygrał casting na odtwórcę głównej roli Quasimodo w polskiej edycji „Notr-Dame de Paris”.

W 2016 powrócił do zespołu Oddział Zamknięty, którego jest członkiem po dzień dzisiejszy.

Dodatkowo w 2018 był liderem formacji pop-rockowej o nazwie V2.

Okazyjnie współpracuje w duetach z Jerzym Styczyńskim oraz Darkiem Pietrzakiem

Kamila Kajak-Mosejcuk swoją przygodę z tańcem rozpoczęła gdy miała 10 lat. Na swoim koncie ma wielokrotne Mistrzostwa i Vice Mistrzostwa Polski oraz zwycięstwa i finały największych Turniejów Tańca Towarzyskiego w kraju i na świecie m.in w Anglii, Niemczech, Czechach, Austrii, Danii, Rosji, Chinach, we Włoszech, na Ukrainie, na Słowacji i wielu innych…
Z Andrejem zaczęła karierę w 2009 roku. Do ich największych osiągnięć zaliczamy:

3 – krotne Mistrzostwo Polski Par Zawodowych

Złoty medal na GERMAN OPEN w kategorii Rising Stars

Brązowy medal na największym turnieju na świecie BLACKPOOL DANCE FESTIVAL w kategorii Rising Stars

Finał Pucharu Świata w Moskwie

Półfinał Mistrzostw Świata

Półfinał Mistrzostw Europy

Wielokrotne zwycięstwa oraz finały na największych Turniejach na świecie m.in w Japonii, Chinach, Malezji, Korei, Makau, Anglii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Bułgarii, Rosji, Austrii, na Ukrainie, na Tajwanie, we Włoszech i wielu innych.

Kamila brała udział w kilku edycjach najbardziej popularnego telewizyjnego show  „Taniec z Gwiazdami” W pierwszej edycji programu wytańczyła Kryształową Kulę z Olivierem Janiakiem, a w V z Krzysztofem Tyńcem. W IX edycji znalazła się w półfinale z Jay’em Delano.
W 2011 roku razem z mężem otworzyła Szkołę Tańca „Polish Club”. Ich pary osiągają ogromne sukcesy nie tylko w Polsce, ale również na arenie międzynarodowej:

• Złote, srebrne, brązowe medale na Mistrzostwach Świata i Europy
• Vice Mistrzostwo w Pucharze Świata
• Finał największego turnieju na świecie BLACKPOOL DANCE FESTIVAL
• Finały Mistrzostw Świata
• Wielokrotne Mistrzostwo Polski
• Wielokrotne Finały  Mistrzostw Polski

Tancerze szkoły  zapraszani są do najpopularniejszych telewizyjnych show, takich jak „Jaka to melodia” czy „Taniec z Gwiazdami”. Kamila posiada licencję sędziowską WORLD DANCE COUNCIL  zezwalającą na sędziowanie wszystkich Turniejów WDC, licencję sędziego I (najwyższej) kategorii Polskiego Towarzystwa Tanecznego oraz jest licencjonowanym instruktorem tańca sportowego.

Karolina Leszko urodziła się w 1986 r. Pochodzi z Krakowa. Jest absolwentką wokalistyki jazzowej Akademii Muzycznej w Katowicach.

Przełomowym momentem jej kariery wokalnej było zajęcie pierwszego miejsca w konkursie Korowód podczas Grechuta Festival 2009, czego efektem jest płyta "Ścieżki przedeptane" .

Szerokiej publiczności Karolina Leszko dała się poznać jako uczestniczka telewizyjnych programów muzycznych The Voice of Poland ( 2011, 2015) , Must be the music(2014) otaz THE FOYR (2010).

W 2017 roku wystąpiła ze swoim singlem "Oboje wiemy" w koncercie DEBIUTY podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.

Karolina Leszko współpracowała z: Grażyną Łobaszewską, Kasią Kowalską, Hanną Banaszak, Justyną Steczkowską, Zbigniewem Wodeckim, Staszkiem Soyką, Markiem Piekarczykiem oraz Jackiem Wójcickim oraz wieloma innymi artystami.

Karierę rozwija nie tylko w Polsce – w 2013 roku nawiązała stałą współpracę z kilkoma renomowanymi orkiestrami w Norwegii, z którymi koncertuje do dziś.

Dnia 20 września 2019 roku, na koncercie Michela Buble w krakowskiej arenie, Karolina spełniła jedno ze swoich największych marzeń. Podczas wspólnego wykonania piosenki When I Fall In Love artysta porównał jej głos do Celine Dion. Duet ten stał się medialną sensacją ( zarejestrowany film w ciągu kilku dni osiągnął ponad milion odsłon).

Obecnie pracuje nad autorską płytą pt. „Wreszcie”.

Monika Biederman-Pers, sopran, urodzona w 1988 roku. Jako aktorka scen muzycznych,ratownik medyczny rozpoczęła studia I stopnia w Instytucie Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Obecnie Student II stopnia w klasie śpiewu solowego dra hab. Katarzyny Suskiej -Zagórskiej na Akademii Muzycznej w Krakowie. Swą przygodę z muzyką rozpoczęła jako uczennica średniej szkoły na przeglądach piosenki francuskiej oraz chórzystka Chóru Nowodworskiego . W tym samym czasie rozwijała swe umiejętności aktorskie oraz zdolności taneczne pod opieką instruktorów w SCKM oraz Szkole Tańca Towarzyskiego w Domu Kolejarza w Krakowie. Ukończyła Średnią szkołę Muzyczną oraz Krakowską Szkołę Teatralną i Filmową przy Teatrze Ludowym w Krakowie. Od momentu podjęcia studiów na Wydziale Wokalno-Instrumentalnym Akademii Muzycznej w Katowicach uczestniczyła w wokalnych kursach mistrzowskich pedagogów oraz śpiewaków. Brała udział w studenckich produkcjach muzycznych takich jak:”Halka”St.Moniuszki,”Chiama la liberta chiama” E.Knapika .Współpracowała z dyrygentami: Tomaszem Tokarczykiem, Ryszardem Źróbkiem, Rafałem Marchewczykiem Uczestniczyła także w wakacyjnych kursach wokalistyki operowej Krynicy Zdroju. Równocześnie występowała jako solistka z Krakowską Orkiestrą Staromiejską.

Zaraz po studiach I stopnia podjęła pracę na stanowisku artysta chóru w Operze Krakowskiej biorąc udział w licznych produkcjach m.in.:Tosca, Baron Cygański, Helena, Zemsta Nietoperza, Trubadur, Eugeniusz Oniegin, Miłość Do Trzech Pomarańczy, Halka. Obecnie uczestniczy w kursach mistrzowskich Theru Yokyshara, Mariusza Kwietnia, Gerharda Karyego czy Bolesława Pawlusa. Od maja tego roku owocnie współpracuje z Orkiestrą Straussowską Obligato pod dyr. Jerzego Sobeńki oraz Towarzystwem Straussowskim którego prezesem jest Jolanta Suder. Występowała jako solistka na Summer Music Festiwal w Wieliczce oraz Muzyka u Źródeł w Lądku Zdroju oraz XXIX międzynarodowym festiwalu muzyki sakralnej Gaude Mater w Częstochowie. Latem podczas festiwalu w Lądku Zdroju zagrała w kabarecie”Mały Gigolo czyli romans w kurorcie”reż.Ewa Warta-Śmietana.

Organizatorka koncertu dla Wandy Polańskiej z udziałem znakomitego Bolesława Pawlusa.

W 2019 roku wcieliła się w postać Kornelii w operowym spektaklu studenckim Juliusz Cezar pod dyr. Paula Eswooda reż.Błażej Peszek.

Od maja 2019 r tworzy duet muzyczny – Singing&Dancing Duo Performance - z Piotrem Karzełkiem (baryton). Jako duet po raz pierwszy wystąpili  na deskach Filharmonii Krakowskiej. Od tamtej pory wspólne przedsięwzięcia muzyczne artystów można podziwiać także w internecie.

Alicja Szkamruk - z wykształcenia aktorka i logopeda medialny, a także psycholog w rozwoju mowy dziecka na tle psychologiczno-rozwojowym. Od lat najmłodszych aktywnie działa w sporcie. Jej pasją stały się ultramaratony, biegi górskie i OCR. Obecnie głównie i z największą przyjemnością poświęca się roli bycia mamą i trenerem personalnym w klasycznym treningu siłowym jako Alice Fitnessmom i w elektroterapii w BodyTec20+. Aktywnie wspiera wiele akcji społecznościowych mających na celu pomoc społeczeństwu w walce z chorobami i otyłością m.in. „Odchudzamy Polskę z Evą Lawrence”, czy „Europejski Tydzień Sportu” z Be Active. O sobie pisze „Problem autyzmu nie jest mi obcy, jest to temat bardzo aktualny i częsty wśród dzieci. Dotyka on również osoby w mojej najbliższej rodzinie, dlatego tez bez zawahania przyjęłam propozycje zostania ambasadorem Polskiego Stowarzyszenia Terapii Behawioralnej. Warto dawać dobro, ono wraca do nas podwójnie.”

Witold Szczepan Romanowski - ur.1945 inż.budownictwa ogólnego.Od roku 1989 Prezes Zarządu SBM DEMBUD. Wieloletni Radny Rady Warszawy i Rady Dzielnicy W-wa Wola. Jestem osobą z dużym doświadczeniem życiowy z porażkami ale też z kilkoma ciekawymi projektami zakończonych sukcesem.

Monika Ambroziak – polska aktorka teatralna, musicalowa, telewizyjna i filmowa, piosenkarka.

Debiutowała w 1991 r. w musicalu Metro[3], z którym w 1992 r. wystąpiła na Broadwayu. Wystąpiła w wielu musicalach i przedstawieniach muzycznych. Znana z wykonania takich piosenek, jak Vs’o mogut koroli, Ya sashla s uma, Gdzie ci mężczyźni, Zapomnisz o mnie, I Will survive. Współpracowała z wieloma artystami muzycznymi, śpiewając w chórkach.

Jest asystentką Janusza Józefowicza i Janusza Stokłosy. W 2007 roku przesłuchiwała uczestników castingu w teatrze Studio Buffo.

W 2019 była jedną z jurorek drugiej edycji talent-show telewizji Polsat Śpiewajmy razem. All Together Now[

Bartosz Porczyk – polski aktor teatralny i telewizyjny, w latach 2006-2016 aktor Teatru Polskiego we Wrocławiu, od października 2016 aktor Teatr Studio.

Debiutował na scenie w sztuce Petera Shaffera Amadeus (2001) w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie zagrał potem rolę Cliffa Lewisa w przedstawieniu Johna Osborne’a Miłość i gniew (2003). Pojawił się także w musicalu Janusza Józefowicza Metro. Następnie przez kilka miesięcy dorabiał jako kelner w restauracji Foksal w Warszawie.

W latach 2004–2006 związany był z wrocławskim Teatrem Muzycznym Capitol, gdzie wystąpił w musicalach: Jerzego Bielunasa W 80 dni dookoła świata po jako Fogg (2004), Leszka Możdżera Scat, czyli od pucybuta do milionera (2005), My Fair Lady (2006), Mała księżniczka (2006) i Konrada Imieli Śmierdź w górach (2006).

Od listopada 2006 jest aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

Jest autorem przedstawienia Smycz, opartego na tekstach Becketta, Sary Kane i jego własnych, a także piosenkach Łony, Marka Grechuty czy Maanamu.

15 czerwca 2019 wystąpił na 56. KFPP w Opolu, podczas koncertu piosenek literackich i kabaretowych „Walizki moje pełne snów...”.

Izabella Bukowska-Chądzyńska – polska aktorka teatralna, filmowa, dubbingowa i radiowa, prezenterka telewizyjna.

Popularność zyskała, prowadząc telewizyjny magazyn sensacyjny SUPERexpress TV na antenie Polsatu. Grała również w serialu TV4 zatytułowanym Mecenas Lena Barska, gdzie otrzymała angaż do roli tytułowej mecenas. Nagrała płytę, na której zaśpiewała polskie kolędy i pastorałki.

Absolwentka PWST w Warszawie (1996). Aktorka Teatru Polskiego w Warszawie.

Ze względu na charakterystyczną urodę stał się rozpoznawalny, grając nawet w epizodycznych rolach. Zagrał w m.in. w

• 2014: Kamienie na szaniec jako Jan Rodowicz
• 2016: Bodo (serial) jako Karol Hanusz
• 2017: Belle Epoque jako Zygmunt Kazanecki, asystent Jelinka
• 2018–2019: Wojenne dziewczyny jako klarnecista Tadeusz
• 2019: Piłsudski jako boy hotelowy
• 2020: Polot jako Dionizy
• 2020: O mnie się nie martw jako Patryk Walicki
• 2021: Cudak jako wodzirej
• od 2021: Kuchnia jako kucharz Igor Jurczenko
• 2021: Lokal zamknięty jako Bartosz Skompy "Bart"
• 2022: Filip jako Filip

Renata Przemyk- (ur. 10 lutego 1966 w Bielsku-Białej) – polska wokalistka, z wykształcenia bohemistka. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV.

Renata Przemyk jest artystką niezwykłą, która od lat konsekwentnie podąża własną drogą, nie poddając się zewnętrznym wpływom, łącząc doskonałe kompozycje z nieszablonowymi pomysłami na aranżacje utworów.Twórczość Renaty Przemyk można określić jako niebanalną, melodyjną, ale zarazem błyskotliwie zaaranżowaną i przede wszystkim zagraną – piosenki w wykonaniu artystki angażują słuchacza nie tylko pod względem muzycznym, ale także zmuszają do skupienia się na przekazie niesionym przez słowa, nacechowane rzadko spotykanym na polskiej scenie muzycznej poetyckim urokiem. Artystka ma na swoim koncie wiele płyt i nagród, została doceniona zarówno przez krytykę, jak i publiczność. Wydane płyty to m.in. Andergrant, Odjazd, Hormon, Tylko kobieta, Balladyna, Blizna.